Met een documentairebenadering van de grote dag creëert Emily Renier blijvende herinneringen gebaseerd op verbondenheid, spontaniteit en eerlijkheid. Ze belichaamt de belangrijke herinnering dat trouwfotografie een subtiele balans is tussen empathie en technische vaardigheden.
In de eenvoudigste bewoordingen is fotografie een viering van geleefde momenten. In tegenstelling tot verf op een doek worden scènes niet tot leven gebracht vanuit de verbeelding van de kunstenaar, maar dragen ze een intrinsiek gevoel van waarheid bij zich. Meer dan welk ander genre dan ook, is documentairefotografie gebouwd rond dit ideaal.
Binnen een leven vol ervaringen vinden velen slechts een handvol mijlpalen die het waard zijn om diepgaand te worden vastgelegd, maar een bruiloft hoort daar ongetwijfeld bij. Emily Renier heeft zich hier de afgelopen vijf jaar aan gewijd en haar creatieve visie gebruikt om fotogenieke herinneringen aan onvergetelijke dagen te bieden.
“Helaas ben ik een beetje een cliché”, begint ze. “Mijn interesse in fotografie begon in mijn tienerjaren, die ik doorbracht in het zuiden van Spanje. Ik was een humeurige tiener, altijd op mijn brommer onderweg langs de kust, en nadat mijn vader me mijn eerste analoge camera gaf, deed ik wat alle onbegrepen jongeren doen: ik begon afgezaagde foto’s te maken van inspiratieloze zonsondergangen. Maar van daaruit is het wel geëvolueerd.
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-T3 en FUJINON XF35mmF1.4 R, 1/2500 sec bij F4, ISO 800
“Na door de jaren heen een aantal verschillende systemen te hebben gebruikt, stapte ik op mijn 28e verjaardag over op een digitale spiegelreflexcamera (DSLR). De camera was groot en log en ik had geen idee wat ik ermee moest, dus hij bleef in de kast liggen. Ik werkte tien jaar lang in het onderwijs. Maar ik voelde me opgebrand en besloot wat anders te zoeken. Door mijn historische liefde voor fotografie besloot ik om iets heel anders te gaan doen.”
Een bezoek aan The Photography Show bleek bijzonder doorslaggevend voor Emily. Tussen een reeks persoonlijk weinig inspirerende beelden stuitte ze op een seminar van de toenmalige FUJIFILM X-Photographer Kevin Mullins.
“Nadat hij klaar was met zijn praatje, heb ik een half uur lang onophoudelijk gehuild. Het was een openbaring voor me”, herinnert Emily zich. “Ik kende de man niet, wist niet dat trouwfotojournalistiek bestond als genre, en was volkomen onbekend met de spiegelloze systemen die hij beschreef. Ik stuurde Kevin een bericht op social media en vertelde hem dat hij net mijn leven had veranderd. Daarna probeerde ik een paar camera’s uit bij de Fujifilm-stand en kocht ik mijn eerste FUJIFILM X-T2.”
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-T3 en FUJINON XF18mmF1.4 R LM WR, 1/2500 sec bij F3.6, ISO 1600
Emily was vastberaden om een nieuwe weg in te slaan, en met Kevin als onmisbare mentor begon ze al snel met het fotograferen van bruiloften. Gaandeweg ontwikkelde ze een unieke, door emoties geleide stijl. Tot op de dag van vandaag bepaalt deze stijl elk facet van haar werk, van de benadering tot de esthetiek.
“Als ik geen band voel met een koppel, werk ik niet met hen. Ik kan eenvoudigweg niet mijn beste werk leveren als er geen klik is. Wat ik bedoel is: je op je gemak voelen in een ruimte, samen kwetsbaar zijn en je ego loslaten”, legt Emily uit. “Dat bepaalt de look van mijn foto’s omdat we dingen delen. Ik verlaat veruit de meeste bruiloften met een intieme kennis van het leven van deze mensen; wat hen verdrietig of blij maakt, wat hen angst inboezemt en wat hen vertrouwen geeft.
“Dat betekent dat ik de tederheid, relaties en emoties die meespelen kan verkennen. Die elementen geven meer richting aan mijn beeldtaal dan wat dan ook. Het is geen kant-en-klaar visueel proces. Elke klant zou naar hun trouwfoto’s moeten kijken en zeggen: ‘Dat is typisch wij!’
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-T3 en FUJINON XF18mmF1.4 R LM WR, 1/400 sec bij F3.2, ISO 1000
“Ik geloof dat je in het moment moet leven met een stel en moet verbeelden hoe ze zich voelen. Als je daarin slaagt, zullen ze je vrijwel zeker hun ware zelf tonen omdat ze begrijpen dat ze bij jou zichzelf kunnen zijn.”
In tegenstelling tot traditionele trouwfoto’s sluiten de technische eisen van de stijl van Emily nauw aan bij puristische documentairefotografie. Momenten zijn vaker vluchtig dan geposeerd, terwijl de belichting, beweging en compositie allemaal hun eigen uitdagingen met zich meebrengen.
“Ik werk met twee FUJIFILM X-H2S-camera’s, die perfect aansluiten bij mijn behoeften”, legt Emily uit. “Het kantelbare LCD-scherm is perfect om boven mijn hoofdhoogte te werken, en ik beschik over IBIS, hoge burstsnelheden en een geweldige autofocus. Die combinatie betekent dat ik me veel vrijer kan bewegen. Ik mis zelden mooie momenten. Als ik ze mis, is het mijn eigen schuld.
“Ik heb ook een FUJIFILM X-T5, die een sensor van 40,2 megapixels heeft en geweldig is bij weinig licht. Ik gebruik hem meestal voor familie- en groepsportretten, of wanneer de omstandigheden erom vragen.
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-T3 en FUJINON XF23mmF1.4 R LM WR, 1/1250 sec bij F1.6, ISO 250
“Ik gebruik continue autofocus met gezichtsdetectie, hoge burstsnelheden en volledig handmatige belichting”, vervolgt Emily terwijl ze haar opstelling beschrijft. “De Program-modus van Fujifilm is ongelooflijk, dus in theorie zou je de camera alles voor je kunnen laten doen, maar ik kijk graag naar het licht of naar een specifieke situatie en bedenk vervolgens wat ik ermee wil. Dat is een heel bewust proces.
“Filmsimulaties zijn de reden dat ik Fujifilm gebruik. Ik geef de voorkeur aan zwart-witfotografie en fotografeer meestal alleen de receptie in kleur, maar wat je ook maakt, je ziet meteen de potentie. Deze look is moeilijk te reproduceren in de nabewerking, en ik ben er altijd alert op dat ik de afbeelding niet overbewerk. Dat is grotendeels ook een persoonlijke fase die fotografen doorlopen. Wat ik niet wil, is mijn klanten een modegril opdringen.”
De lenskeuze is ook belangrijker dan ooit. Hoewel veel documentairefotografen de veelzijdigheid van een zoomlens waarderen, bevinden de modellen van Emily zich in een vooraf bepaalde ruimte. Met een selectie prime-lenzen en genoeg energie om zich de hele bruiloft lang door een locatie te verplaatsen, behaalt ze verbluffende resultaten.
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-T3 en FUJINON XF18mmF1.4 R LM WR, 1/1000 sec bij F4, ISO 800
“FUJINON XF33mmF1.4 R LM WR vormt een goede combinatie met mijn X-T5. Het beeld wordt zo mooi weergegeven dat er nauwelijks nabewerking nodig is”, vertelt Emily. “Voor mijn twee andere camera bodies gebruik ik de FUJINON XF18mmF1.4 R LM WR, XF23mmF1.4 R LM WR en XF56mmF1.2 R. Ik heb niets anders nodig; ik reis vrij licht voor een trouwfotograaf.”
Nadat een empathische verbinding tot stand is gebracht en een naadloze reeks instellingen is vastgelegd, is het tijd voor vragen over waarom en hoe. De laatste en misschien wel meest uitdagende taak voor degenen die Emily’s kunstzinnige resultaten willen evenaren, is het vinden van momenten van betekenis.
“Er liggen talloze beelden voor het oprapen, zoals het aansnijden van de bruidstaart, de eerste dans en het uitwisselen van geloften. Maar buiten deze hoogtepunten wordt het al lastiger. Toch bieden juist die tussenmomenten de kans om van de gebaande paden af te wijken.
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-T3 en FUJINON XF33mmF1.4 R LM WR, 1/800 sec bij F2.8, ISO 640
“Ik besteed veel tijd aan het ontwikkelen van de nodige vaardigheden door foto’s te maken op straat. Ik zoek graag naar manieren om alledaagse momenten op een opwindende manier vast te leggen. Zo kan ik hetzelfde doen op een huwelijksreceptie. Zoek naar patronen, vormen en geometrie en anticipeer als je kan op actie. Het is een actieve keuze om harder te werken en de magie te vinden wanneer die niet overduidelijk aanwezig is.”
“Ik heb de authenticiteit van deze aanpak altijd in mijn achterhoofd”, mijmert Emily. “Je wilt een soort waarheid vaststellen, zodat mensen in je werk geloven en klanten het idee hebben dat het hun identiteit weerspiegelt. Maar tegelijkertijd kan het leven ook lelijk zijn. Alledaagse momenten zijn niet esthetisch. In de afgelopen jaren heb ik geleerd om een balans te vinden tussen wat belangrijk voor mij is en wat belangrijk is voor mijn klanten. De foto’s moeten tot de verbeelding van de klant spreken, zonder dat ik onwaarheden hoef te creëren. Uiteindelijk moet je erachter zien te komen waar jij je op dat spectrum bevindt, en de standpunten van andere mensen niet veroordelen.”
Foto 2023 © Emily Renier | FUJIFILM X-H2S en FUJINON XF23mmF1.4 R LM WR, 1/2000 sec bij F3.2, ISO 1250
Zoals voor de meeste beeldmakers geldt, is het werk van Emily een artistieke weergave van een persoonlijk wereldbeeld. Het is dan ook niet verrassend dat ze tot slot terugkeert naar emotie.
“Mijn belangrijkste advies voor zo’n door gevoelens geleid genre is om je te omringen met goede, aardige mensen. Groepen op social media kunnen funest zijn voor een beginnend fotograaf. Je krijgt daar mogelijk het gevoel dat je werk niet goed genoeg is, of dat je op een specifieke manier zou moeten werken. Maar als je jezelf omringt met mensen die zich niet bedreigd voelen door jouw succes en je een goed gevoel geven over je werk, word je daar alleen maar beter van.
“Wees een positief persoon”, stelt Emily voor. “Dan valt de rest vanzelf op zijn plaats. Volgens mij is het beter om van de schoonheid van het proces te genieten dan alleen van het resultaat.”