Federico Tardito
1984 yılında Torino kentinde doğdu. Fotoğrafçılık hayatına 2004 yılında atıldı; sonrasında yaşam tarzı , dünyaya ve etrafındaki insanlara bakışı değişti.
2006 yılından beri profesyonel fotoğrafçılık yapmakta olup, spor ve portre fotoğrafçılığında uzmanlaşmış, LaPresse, Insidefoto ve başka ajanlar ile çalışmıştır. Fotoğrafları Vanity Fair, Vogue, Gioiello, Sportweek, Maxim, Gazzetta dello Sport, The Globe, Panorama, L’Espresso, Corriere della Sera ve diğerleri gibi çok sayıda İtalyan ve uluslararası dergi ve gazetelerde yayınlanmıştır.
2012 yılından beri serbest çalışmaktadır. One+Nine Images kurucusudur, Leonardo Bonucci ve Gigi Buffon gibi futbolcular için kişisel fotoğrafçı olarak çalışmıştır. Nike ve Adidas gibi markalar ile çeşitli projeler gerçekleştirmiştir.
2018 yılında meslektaşı Giulio Visentin ile birlikte yaptığı son kreasyonu hayat bulmuştur: “Pop Models” adlı proje moda fotoğrafçılığına modern, samimi ve ironik bir hava getirmiştir.
BEN MÜKEMMELİM
GF45-100 F4 lensin takılı olduğu GFX100 modelini elime alma fırsatını yakaladığımda kendime hemen, tüm bu derinlik ve ayrıntı zenginliğini, aynı derinliği özünde yansıtan bir öyküde nasıl kullanabileceğimi sordum.
Cevap, uzun zamandır aklımda olan ve yıllardır tasarladığım bir proje ile geldi.
Böylece I’MPERFECT (BEN MÜKEMMELİM) doğdu.
Model ajansları ile uzun zaman çalıştım ve yıllar içinde medya tarafından önerilen standartlaştırılmış güzellik anlayışının eninde sonunda yerini farklı bir güzellik anlayışına terk edeceği apaçık ortaya çıktı. Farklı bir şeylere, farklı bir öykü anlatabilecek bir şeye ve daha derin bir öyküye ihtiyaç vardı.
I’MPERFECT projesi farklı bir yolculuğa çıktı; uzun bir yolculuğun başlangıcında olduğumuz günlerde inanılmaz ve eşsiz insanlar ile tanışma fırsatları bulduğum için şanslıydım. Büyük zorluklarına rağmen daha fazla cesaretli, kendileri ile yüzleşmeye kararlı ve eşsizliklerinin güzelliklerini talep eden insanlar.
Birinin diğerinden bu kadar farklı olduğu bu yaşamlar, beni çok etkiledi. Her gün etrafımızda olan insanların perde arkasında ne kadar cefa ve kurtuluş öykülerinin olduğunu, ne kadar sessiz savaşın saklanmış ve görünmez olduğunu düşünmeyi bıraktım.
Carlotta, Marika, Francesca ve Riccardo ile tanıştım. Yolculuğum, onlar ile başladı.
Carlotta, gerçek özünü diğerlerine göstermeye karar verdiği güne kadar anjiyomunu (damardan kaynaklanan bir tümör) ve endişelerini saklamak amacı ile makyajını her gün özenle yapmak için yıllarını harcadıktan sonra bu süreçte ne kadar güçlü ve muhteşem bir eşsizlikte olduğunu ortaya çıkardı.
Marika ve Francesca vitiligo hastalıklarını kabul etmeyi öğrendiler ve bir ayrımcılık unsurundan, artık gururla gösterdikleri farklı bir özelliğe dönüştürdüler.
Riccardo ise ciddi bir kazayı, önce bir birey ve şimdi de sporcu olarak hayatının dönüm noktasına çevirebildi. Tokyo 2021 için çalışıyor.
Hepsinin birlikte hedefi, başlamadan önce belliydi: Bu eşsiz öyküleri, fotoğrafik bir dil vasıtası ile anlatan seslere dönüştürmek.