Piet Van den Eynde
Piet Van den Eynde is een Belgische freelance fotograaf, auteur en trainer die zich specialiseert in reisportretten. Hij werkt graag met flitslicht om sprekende portretten te maken in verre gebieden, of dat nu het Altai gebergte in Mongolië is of de Omo rivier in Zuid-Ethiopië. Wanneer hij niet aan het reizen is, schrijft hij boeken of maakt hij tutorials over fotografie, belichting en beeldbewerking. In zijn vrije tijd houdt hij ervan om de belichting van bekende televisieseries te proberen achterhalen of Monopolie te spelen met – en te verliezen van – zijn zoon Noah.
Ik ben al meer dan tien jaar een toegewijde Fujifilm gebruiker, sinds de release van de originele X-Pro 1. Mijn overstap naar Fujifilm camera’s werd vooral gedreven door hun compacte formaat. Interessant genoeg werd mijn overstap naar Fujifilm-camera’s vooral gedreven door hun compacte formaat. Deze camera’s werden mijn ideale reisgenoten en ik had er altijd twee bij me. De ene was uitgerust met een groothoekzoomlens, meestal de XF10-24mmF4 R OIS WR, en de andere met een snelle prime lens, meestal de XF56mmF1.2 R WR. Ik koesterde de opmerkelijke veelzijdigheid van deze opstelling terwijl het gewicht niet significant toenam, in tegenstelling tot mijn vorige opstelling, die bestond uit een volumineuze DSLR met een zware 24-70mm zoomlens.
Met de Fujifilm-opstelling kon ik bredere vergezichten en omgevingsportretten vastleggen en dichterbij komen voor meeslepende opnamen. Bovendien kon ik met de snelle prime lens een prachtig achtergrondbokeh creëren, waardoor afleidende elementen effectief vervaagden. In die tijd reisde ik meestal op de fiets, dus gewicht en formaat waren voor mij cruciale overwegingen.
Een opmerkelijk voordeel van het bij de hand hebben van twee camera’s was de mogelijkheid om snel een foto te maken als ik een zeer fotogeniek onderwerp tegenkwam. Het was geruststellend om nog steeds één camera paraat te hebben, vooral toen iemand een van mijn camera’s oppakte, zoals in dit geval de X-E1, en deze begon te inspecteren.
Dit zijn nog steeds een paar van mijn favoriete foto’s die ik met het X Series systeem heb gemaakt. Een ervan heb ik gebruikt voor de omslag van mijn boek ‘101 Tips voor Reisfotografie’ en met de andere heb ik een vliegticket gewonnen in een reisfotografiewedstrijd!
De aanwezigheid van zowel een groothoekzoomlens als een prime lens gaf me de flexibiliteit om naadloos te schakelen tussen het vastleggen van omgevingsscènes en meer traditionele portretten.
In 2016 kreeg ik de kans om te werken met een preproductie GFX 50S, die ik meenam naar India. Hoewel de camera mijn behoeften en misschien zelfs mijn fotografische mogelijkheden overtrof, was ik meteen gefascineerd. Ik kan me nog levendig herinneren dat ik door de zoeker keek en me verbaasde over de ongelooflijke mate van detail in de 50 megapixel bestanden die werden geproduceerd door de sensor die groter was dan het volledige frame. Hoewel de camera’s uit de GFX Series groter en forser waren dan mijn metgezellen uit de X Series, waren ze binnen de context van middenformaatsystemen relatief compact, snel, licht, gebruiksvriendelijk en zelfs budgetvriendelijk in vergelijking met andere opties.
In de jaren die volgden, reisde ik met mijn GFX-camera’s naar Ethiopië en Mongolië, om maar een paar bestemmingen te noemen.
Zes jaar later, na vier model iteraties (GFX 50R, GFX100, GFX100S en GFX50S II) en een steeds uitgebreidere reeks lenzen, introduceerde Fujifilm de GFX100 II. Deze camera biedt twee keer de resolutie van de originele GFX50 en bijna drie keer de beeldsnelheid. Hij beschikt ook over een verbeterd beeldstabilisatiesysteem en een nog snellere AI-gestuurde autofocus in vergelijking met de originele GFX100. Deze weerbestendige krachtpatser voelt zich net zo thuis in de studio, in ruige landschappen als op straat in de stad. Ik heb mijn GFX-camera’s meegenomen naar verre bestemmingen zoals Papoea-Nieuw-Guinea, Thailand, Cambodja en India en na een dag werken was ik meestal vermoeid terwijl mijn materiaal nog fris en monter was.
Op het GFX-systeem blijft mijn opstelling met twee camera’s vergelijkbaar met wat ik deed met het X-systeem: één body met een snelle prime lens, steevast de GF110mmF2 R LM WR, en een andere met een grote zoomlens. In eerste instantie gebruikte ik de GF32-64mmF4 R LM WR, maar met de introductie van de prachtige GF20-35mmF4 R WR lens, is deze nu een vaste waarde op een van mijn camera’s.
Voor mijn eerste excursie met de GFX100 II in Rotterdam heb ik veel gebruik gemaakt van de GF20-35mmF4 R WR lens. Deze lens is onmisbaar voor elke GFX-gebruiker die groothoekopnamen wil maken, of het nu gaat om stadsgezichten, landschappen of architecturale hoogstandjes.
Al sinds het GFX gamma op de markt is, dringen fotografen er bij Fujifilm op aan om een Tilt/Shift-lens voor het systeem te ontwikkelen. Ze hebben er de tijd voor genomen, maar het resultaat was het wachten meer dan waard. De nieuwe GF30mmF5.6 T/S is ongelooflijk scherp, zo scherp dat ik hem waarschijnlijk zou kunnen gebruiken om me mee te scheren.
Tijdens mijn stedentrip naar Rotterdam heb ik de flexibiliteit van de GF100-200mmF5.6 R LM OIS WR lens leren appreciëren voor het vastleggen van strakkere, architecturale opnamen. Als het gaat om portretten, neig ik naar het grotere diafragma van de GF110mmF2 R LM WR, maar voor architectuurfotografie, waar ik meestal kleinere diafragma’s gebruik, blijkt de GF100-200mmF5.6 R LM OIS WR een waardevol hulpmiddel te zijn.
Een van de redenen om camera’s met een grotere sensor te gebruiken is hun vermogen om beelden een driedimensionale kwaliteit te geven, vooral in combinatie met lenzen met een groot diafragma. De nieuwe GF55mmF1.7 R WR lens blinkt in dit opzicht uit. Zoals te zien is in de beelden die ik heb gemaakt van videograaf Matthias, verzacht de grotere diafragmaopening van meer dan twee stops drukke achtergronden effectief. Deze lens is een verleidelijke keuze voor huwelijksfotografen of iedereen die portretten maakt in drukke omgevingen.
Met het grote maximale diafragma van de GF55mmF1.7 R WR in combinatie met de grote sensor van de GFX kun je zelfs de drukste achtergronden aangenaam onscherp maken, zodat je je kunt concentreren op je onderwerp.
De nieuwe GFX100 II vormt naar mijn mening de perfecte balans tussen de GFX100S en de originele GFX100. Hij is compact maar krachtig wanneer dat nodig is en is volledig uitbreidbaar met de ongelooflijk praktische EVF-TL1 tilt adapter en een optionele verticale batterijgrip. Vanaf het moment dat ik de preproductie in handen kreeg, was het voor mij duidelijk dat Fujifilm weer een winnaar in handen had – een die ik graag meeneem op mijn komende reizen naar Thailand en Cambodja begin volgend jaar.