Het verhaal van een huwelijk

Met een getraind oog en een onwrikbaar vertrouwen in zijn FUJIFILM X-H2 kijkt André Heller voorbij alle afleidingen om tot de kern van het verhaal van een bruiloft te komen.

Voor iedere gepassioneerde fotograaf heeft elke scène een persoonlijk belang. Vaak zijn de momenten die we missen net zo gedenkwaardig als de momenten die we vakkundig vastleggen. Toch zijn er weinig kansen die echt maar één keer in het leven voorbijkomen.

Trouwfotografie is een buitengewone bezigheid, niet in het minst vanwege dit sentiment.  Dappere trouwfotografen nemen de enorme verantwoordelijkheid op zich om dagen van ongeëvenaard belang te vertalen in een verbluffende visuele collectie die nog decennialang zal worden gekoesterd.

“Toen ik een kleine jongen was, waren de fotocamera’s van mijn opa een van mijn favoriete hobby’s. Ik kan me nog steeds de opwinding herinneren van een instantfoto die als magie meteen wordt afgedrukt, of de spanning tijdens het lange wachten tot je fotorolletjes waren ontwikkeld.  Daar begon het allemaal,” herinnert André Heller zich, terwijl hij terugdenkt aan de fundamenten van zijn carrière.

“Wat bruiloften betreft, begon ik als videograaf in dienst van een andere fotograaf. Enkele jaren later, toen een vriend en ik besloten om onze eigen fotostudio te starten, hadden we een fotograaf nodig omdat we allebei video’s maakten. Vanwege mijn achtergrond in fotografie besloot ik om deze helft van het bedrijf op mij te nemen en sindsdien ben ik nooit meer teruggekeerd naar video. Hier zijn we dan, bijna tien jaar later.”

Maar de foto’s van André zijn geen typische trouwscènes. Waar veel trouwfotografen kiezen voor grootse, monochromatische pracht, kiest hij voor kleur, verbinding en documentaire intrige. Het creatieve proces draait zoals altijd om het overbrengen van sterke intenties door middel van geschikte hulpmiddelen.

“De kleuren van het leven hebben iets fascinerends, en het is simpelweg de manier waarop ik de wereld zie”, mijmert André. “Ik ben een vrolijk persoon, dus misschien is mijn kleurgebruik een weerspiegeling van mezelf. Verder ben ik niet geïnteresseerd in het creëren van momenten. Ik wil ze precies vastleggen zoals ze zijn. Iedereen die ooit een Fujifilm-camera heeft gebruikt, weet dat ze de koning van de kleurwetenschap zijn.”

André houdt zijn bredere instellingen om één reden simpel. Ook zijn camerakeuze draait om het maximaliseren van de beeldkwaliteit, in plaats van om een lijst van specificaties.

“Op trouwdagen is het belangrijk om je te blijven concentreren op alles wat er gebeurt en om de beste manier te vinden om het verhaal van de dag te vertellen”, legt hij uit. “Ik laat me niet graag afleiden door instellingen. Mijn camera staat meestal op diafragmavoorkeur, zodat ik maar één functie hoef te bedienen. Gezichts- of oogdetectie zorgt voor de scherpstelling.”

“Ik geloof niet dat er in dit genre ruimte is voor puristen die alles handmatig instellen.  Ik zou zeggen: koop in plaats daarvan een geweldige camera waarop je kunt vertrouwen. De mijne doet het meeste zware werk voor me. Dat geeft mij de tijd om me op andere dingen te concentreren.”

“De laatste tijd gebruik ik de FUJIFILM X-H2”, vervolgt de fotograaf. “Vanaf de eerste keer dat ik het bestand zag dat afkomstig is van de 40-megapixelsensor, was ik verkocht. De mate van detail is ongelooflijk. Het voelt bijna als een kleine middenformaat camera. Wat je door de zoeker of het LCD-scherm ziet, is wat je krijgt en ik heb veel vertrouwen in de mogelijkheden van deze camera. De autofocus is inmiddels zo nauwkeurig dat hij bijna elk beeld perfect vastlegt, zelfs in hoog tempo.”

Waar richt André zijn vrijgekomen aandacht dan op? Een blik op zijn foto’s is veelzeggend. Licht, compositie en emotie zijn terugkerende thema’s. Volgens deze beeldmaker staat mindfulness centraal bij het vastleggen van veelzeggende beelden.

“Elke fotograaf is op zoek naar de plekken met het beste licht”, geeft hij aan. “Wat betreft compositie ben ik een enorme fan van leidende lijnen en negatieve ruimte. Daarnaast ben ik voortdurend op zoek naar de beste reacties van het stel of van de gasten. Die zorgen voor de beste beelden.”

“Iets dat ik al vroeg heb geleerd, is om altijd zonder camera te fotograferen. Als ik over straat loop, kijk ik wat er om me heen gebeurt en stel ik me voor waar ik een stel zou kunnen neerzetten om een interessant kader te creëren. Wanneer je dit dagelijks doet op bruiloften, wordt het vanzelfsprekend. Mensen hebben doorgaans geen camera bij zich, maar je kunt het leven toch zien als een reeks fotomomenten.”

Natuurlijk vormt de aanwezigheid van een stel of groep binnen je scène een nieuwe uitdaging. Het is zeker mogelijk om een ​​bekwame regisseur te worden, maar André, die trouw blijft aan zijn observationele benadering, vertrouwt op het natuurlijke gedrag van het individu.

“Ik hou niet zo van poses. Meestal kies ik simpelweg een mooie omgeving en laat ik het stel daarin de interactie met elkaar aangaan. Als ik ze al aanwijzingen geef, vraag ik ze alleen om met elkaar in gesprek te gaan en lol te hebben. Vervolgens wacht ik op het perfecte moment om de ontspanknop in te drukken”, legt hij uit.

“Het is belangrijk om de trouwdag zo min mogelijk te verstoren. Je kunt een stel vragen om ergens te gaan staan, maar je kunt hen niet vertellen hoe ze zich moeten voelen. Het is normaal dat mensen zich in het begin wat ongemakkelijk voelen als je ze niet precies vertelt wat er van hen verwacht wordt, maar als ze een beetje loskomen, gaat het vaak vanzelf. Ik zeg doorgaans dat het mijn taak is om emoties vast te leggen, niet om ze te creëren.”

André is van mening dat in zijn vakgebied het onderwerp centraal moet staan. Er bestaat mogelijk een verlangen om een moment met een gedetailleerde esthetiek te portretteren, maar in vergelijking met het moment zelf zijn beelden de figuurlijke kers op de taart.

“Emotie is het allerbelangrijkste”, geeft hij aan. “Wanneer de vader van de bruid zijn dochter voor het eerst ziet, zal zijn uitdrukking zich vertalen in een geweldige foto, zonder dat er een ander uitzonderlijk element meespeelt.”

Het werk van André heeft nog een laatste unieke aspect: het perspectief. In tegenstelling tot de meeste fotografen, die huwelijksmomenten van veraf uitkiezen, dompelt hij zich onder in het feestgedruis.

“De lens die ik het meest gebruik is FUJINON XF18mmF1.4 R LM WR. Ik weet dat het geen gangbare brandpuntsafstand is binnen de trouwfotografie, maar ik ben een enorme fan. Wat de locatie ook is, ik voel me nooit beperkt. Tijdens de trouwdag voelt het bijna alsof ik deel uitmaak van de actie en niet zomaar een toeschouwer ben.”

“Het gebruik van een groothoek waardoor ik dichtbij het stel kan blijven, helpt me om hun emoties beter te begrijpen. Ik wil het stel foto’s geven vanuit het perspectief van een gast, niet vanuit een toeschouwer”, vervolgt André.

“Een snel diafragma is een praktische noodzaak. We hebben niet veel controle over de omgeving op trouwdagen, dus snelle lenzen zijn een grote troef. Ik werk niet graag met een flitser; ik houd van natuurlijk licht, dus XF18mmF1.4 R LM WR draagt bij aan mijn fotografiestijl.”

Naarmate het gesprek ten einde loopt, benadrukt André de waarde van zijn bewuste aanpak, naast het belangrijkste stukje wijsheid dat hij kan meegeven.

“Wat mensen moeten begrijpen, is dat je met trouwfotografie maar één kans krijgt. Je kunt de volgende dag niet teruggaan en het opnieuw doen. Maar die uitdaging is een leuk onderdeel van de discipline.”

“Het eerste dat je onder de knie moet krijgen, is het vermogen om contact te maken met mensen”, besluit André. “Het is de enige manier waarop ze niet bang zullen zijn om hun emoties met je te delen. Het menselijke element is een voorrecht, en het belangrijkste onderdeel van trouwfotografie.”