Bert Stephani
Bert Stephani is een commerciële en redactionele fotograaf uit België die gespecialiseerd is in creatieve portretten en lifestyle fotografie.
Bert wil in elk portret vastleggen wat iemand uniek maakt. In zijn lifestyle foto’s gaat het om authentieke ervaringen in plaats van de neppe glamour die vaak met het genre wordt geassocieerd. Hoewel technische beheersing hoog op Bert’s prioriteitenlijst staat, is zijn stijl vaak een beetje ruw, net als het leven zelf.
Bert is ook gepassioneerd over het delen van informatie en kennis met anderen. Workshops, lezingen en spreekbeurten hebben hem over de hele wereld gebracht om inspirerende creatievelingen te ontmoeten.
Een nieuwe Fujifilm camera is altijd iets om naar uit te kijken. En wanneer het een camera van een volledig nieuwe generatie is, wordt het helemaal interessant. Dus toen Fujifilm Belgium me vroeg om de X-H2S te testen, was ik meteen geïnteresseerd. De nieuwe sensor en processor van de vijfde generatie beloven immers een grote boost in snelheid en performantie. Om die grondig te testen, organiseerden we een foto- en videoshoot met een groepje avontuurlijke fietsers.
Photo 2022 © Bert Stephani | FUJIFILM X-H2S and XF33mmF1.4, 1/400 sec at F1.4, ISO 500
Wat meteen opvalt wanneer je de X-H2S in de hand neemt is de grote comfortabele grip. Zelfs met de grotere, zwaardere lenzen ligt de camera perfect in de hand. Het is ook meteen duidelijk dat deze body gebouwd is voor professioneel gebruik en bestand is tegen het werken in minder ideale omstandigheden. Als fan van de retroknoppen is het even wennen aan deze moderne body maar voor een hybride camera heeft deze vorm zeker en vast ook voordelen. De X-H2S beschikt over maar liefst zeven custom settings. Tijdens onze shoot vond ik dit zeer handig om snel over te schakelen tussen verschillende foto- en video-instellingen. Bijna alle menu-instellingen zijn toe te wijzen aan zo een custom setting. Zo kon ik snel wisselen tussen de verschillende sets van instellingen die ik nodig had zonder me zorgen te maken of ik al de nodige instellingen wel aangepast had.
Het “selfie-scherm” heeft voor- en nadelen maar voor video vind ik het wel handig om het scherm in alle mogelijke hoeken te kunnen gebruiken. Bovendien kan je dit zelfs doen met een ingeplugde microfoon.
En over aansluitingen gesproken, de X-H2S is uitermate goed voorzien van de nodige connecties. Naast de standaard microfoonaansluiting is er ook een hoofdtelefoonaansluiting en een USB-C connectie. We hebben nu ook een volledige HDMI-aansluiting die een veilige en stabiele verbinding garandeert voor wanneer je zoals ik graag gebruik maakt van een externe monitor/recorder. Persoonlijk ben ik verheugd dat al deze aansluitingen nu rechtstreeks op de body zitten zonder dat je gebruik moet maken van dongles of een grip.
De knoppen zijn talrijk, stevig, makkelijk te bedienen en de meeste zijn programmeerbaar. De knop voor het bedienen van de focus-mode is even wennen. Maar vanuit het hybride-aspect is het dan weer een logische keuze.
Photo 2022 © Tom Verhoeven
Ik had op voorhand grote verwachtingen over het nieuwe autofocussysteem en mijn stoutste verwachtingen werden overtroffen. De gezichts- en oogherkenning zijn een spectaculaire stap vooruit. Ik kon het systeem haast nooit op foutjes betrappen. Zelfs in moeilijke omstandigheden zoals slecht licht, zonnebrillen en onderwerpen die zeer klein in beeld zijn, herkent en volgt de autofocus ogen en gezichten. De X-H2S kan nu ook objecten herkennen zoals vogels, dieren, auto’s, (motor)fietsen, treinen en vliegtuigen. Ik heb maar kort even met deze mogelijkheden geëxperimenteerd maar het lijkt me alvast een nuttige toevoeging. Het nieuwe autofocussysteem werkt even goed in foto als in video.
Ik zou elke Fujifilm gebruiker ook aanraden om te experimenteren met de verschillende autofocus-instellingen. Want op deze manier haal je het maximale uit het scherpstellingssysteem.
Photo 2022 © Bert Stephani | FUJIFILM X-H2S and XF150-600mm, 1/1000 sec at F7.1, ISO 10000
De “S” in X-H2S staat bij mij voor snelheid. De nieuwe processor in combinatie met de stacked sensor zorgt ervoor dat beelden zeer snel uitgelezen en verwerkt worden. Dit geeft ons een extreem laag “rolling shutter” effect, wat in video een groot voordeel is en ook het gebruik van de elektronische sluiter praktisch meer mogelijkheden geeft. Met de mechanische sluiter, maak je 15 foto’s per seconde en met de elektronische sluiter kan je zelfs tot 40 frames per seconde gaan. Om al die data tegen hoge snelheden op te slaan, is er gekozen voor het gebruik van een CFexpress kaart (Type B).
Die kaart is ook nodig om de hoge bitrates te garanderen die een aantal van de videofuncties vragen. We kunnen nog steeds filmen in compacte codecs zoals H264 en H265 maar we hebben nu ook de mogelijkheid om (intern en extern) in verschillende ProRes formaten te filmen. Deze bestanden zijn weliswaar eerder groot maar zijn makkelijker om meteen te gaan monteren zonderen conversie of proxy-bestanden. Het zou ons te ver leiden om alle verschillende opties te bespreken maar er is voor elke toepassing een optie.
Door de 10-bit 4:2:2 bestanden, beschik je steeds over een fantastische videokwaliteit. Je kan tot 6K in RAW filmen maar dan ga je heel wat opslagruimte nodig hebben. Voor onze shoot kozen we voor ProRes en ProRes LT in 4K (25, 50 en 100 frames per seconde). Met Flog2 hebben we nu nog meer dynamisch bereik maar omdat er op het moment van onze shoot nog geen LUT beschikbaar was, kozen we voor het gewone Flog-profiel. Bij de colorgrading van ons project, werd het al snel duidelijk dat de videobestanden opvallend veel detail en dus ook speelruimte bevatten. Daardoor kan je niet alleen belichtingsfoutjes corrigeren maar heb je ook meer controle over de look van je film.
Photo 2022 © Tom Verhoeven
De IBIS of In-Body Image Stabilisation heeft ook een upgrade gekregen. Bij het fotograferen stond ik versteld van de lage sluitertijden die ik vanuit de hand kon gebruiken. Maar vooral bij video was ik aangenaam verrast over de technologische vooruitgang. Ik hou van de dynamiek die het filmen vanuit de hand met zich meebrengt en we hebben dan ook bijna het hele project zonder statief of gimbal gefilmd. De IBIS laat een natuurlijke beweging toe maar zorgt ervoor dat storende (micro)trillingen geëlimineerd worden.
Compacte camera’s hebben vaak problemen met oververhitting bij video maar tijdens onze shoot liep ik geen enkele keer tegen dergelijke beperkingen aan. Fujifilm biedt een optionele cooling-fan aan voor wie daar toch te maken mee zou krijgen. Maar ik ben ervan overtuigd dat je al heel lang moet filmen bij hoge bitrates en tropische temperaturen om deze nodig te hebben. Fujifilm biedt ook twee verschillende batterijgrips aan voor de X-H2S. Er is een klassieke verticale grip die plaats biedt aan 2 extra batterijen. De nieuwe processor is trouwens een stuk zuiniger dan zijn voorganger waardoor je met de optionele grip wel heel lang kan filmen en fotograferen. Vanaf september zal er ook een tweede batterijgrip beschikbaar zijn die naast extra power ook heel wat connectiviteitsopties zal hebben. Tijdens onze shoot konden we ook even spelen met de nieuwe XF150-600mm lens. Ik was aangenaam verrast hoe licht deze lens bleek te zijn en toch haarscherpe beelden kon afleveren.
Beide preproductie exemplaren van de X-H2S die we voor onze test-shoot ter beschikking hadden, deden feilloos hun werk. Fotografie en video combineren tijdens één shoot is nooit evident maar de X-H2S bleek een perfecte hybride compagnon voor een drukke, onvoorspelbare shoot. Ik kijk er alvast naar uit om de vele nieuwe mogelijkheden verder te verkennen en nog meer aan de slag te gaan met video en actie.