Onder een zee van fluoblauw licht, met veel beweging en indringende muziek tastte ik deze zomer, samen met mijn belovend team, de grenzen af van FUJIFILM’s nieuwe vlagschipcamera: de GFX100. Op grote schermen konden de genodigden van het officiële lanceringsevenement in de imposante LITES Studio’s mijn sports fashion editorial shoot in detail meevolgen.
De GFX100 had mij geteased van het eerste moment dat ik hem zag, toen nog als veelbelovend prototype, onbereikbaar ver achter glas op Photokina. In afwachting van de beschikbaarheid van de aangekondigde GFX100 en als tryout van het FUJIFILM systeem en zijn kleurweergave, kocht ik begin 2019 de GFX50R als instapmodel. Alle lenzen waren trouwens al voorzien op de resolutie van de komende GFX met zijn 102 miljoen pixels en maakten reeds deel uit van de toekomstige investering.
Ik was meteen onder de indruk van de resolutie en scherpte van de nieuwe FUJIFILM lenzen alsook van de kleurweergave van de beelden voor postproductie. Het introbeeld tijdens het evenement werd opgenomen met de GF110mm f/2 lens, diafragma f/8 om nog voeling te houden met de textuur van het valscherm op de achtergrond en net genoeg dieptescherpte te hebben om de zone met parels rond het oog van het model volledig scherp weer te geven.
Bij de eersten mogen zijn om de nieuwe GFX100 te kunnen testen was een echte sensatie en ging bovendien heel intuïtief. Mijn lenzen kregen een firmware update en de menu-opbouw was, op een aantal extra mogelijkheden na, hetzelfde als wat ik reeds gewoon was. De GFX50 S en R zijn fantastische camera’s, maar de GFX100 raast ze toch op alle vlakken voorbij!
Het eerste wat opvalt is de drastische verbetering van de autofocus. Dankzij high-speed fasedetectie- én contrastautofocus gaat alles nu veel sneller en is oog- en gezichtsherkenning niet langer een gadget voor mij, maar een ware supertool die me telkens opnieuw scherpe beelden oplevert. Zowel bij het werken met modellen in beweging als op grotere afstand en in profiel.
Voor fashionshoots is AF-C met gezichtsherkenning mijn voorkeursinstelling omdat die zowel voor de modellen als voor mij de nodige bewegingsvrijheid biedt en de focus volledig kan liggen op expressie en compositie. Heel handig is ook de boostfunctie, waar je kan kiezen waar de meeste processorkracht voor wordt gebruikt: AF of opnamesnelheid.
Tussendoor beelden bekijken en controleren op het touchscreen van de GFX100 is heel gemakkelijk en comfortabel. “Pinch en zoom”, net zoals op mijn smartphone. Met FUJIFILM’s keuze voor de twin SD-kaart sleuven in tegenstelling tot snellere alternatieven, krijg je meteen de grootste capaciteiten tegen de laagste prijzen. Op locatie heb ik voldoende geheugenkaarten bij, die ook na het laden van de beelden op de computer niet gewist worden en een extra back-up zijn.
Medium formaat toestellen, zeker de hoogste resoluties, zijn afhankelijk van statieven of hoge sluitersnelheden om echt scherpe beelden af te leveren. Ook hier brengt de FUJIFILM GFX100 met zijn 5-assige sensor shift IBIS stabilisatie grote verandering in: Hij geeft extra bewegingsvrijheid en biedt ruimte voor creativiteit.
Modellen shooten in een drukke stad kan dankzij de GFX100 uit de hand scherpe beelden opleveren, met behoud van bewegingsonscherpte in het verkeer, waar het trouwens meestal niet praktisch en gewenst is om met een statief rond te lopen. Met zijn dubbele batterij biedt de GFX100 voldoende autonomie op locatie. Voor de tethershoots in de studio, waar vaak meer silhouetten per dag worden opgenomen en ik met de GFX 50R een extra stroomadapter nodig had, haalt de GFX100 nu zijn stroomtoevoer ook via de USB-C aansluiting.
Met de Hasselblad camera’s waar ik voorheen Tethershoots mee deed, gebeurden met hun Phocus software, de import en selectie nadien dan weer in Lightroom. Dankzij de perfectie integratie van Capture One met FUJIFILM, heb ik nu een betere workflow en gaat alles razendsnel in één programma. Als Hasselblad/Canon “die-hard” was de GFX100 initieel bedoeld als vervanging en upgrade voor mijn medium formaat Hasselblad kit. Ik had nooit kunnen denken dat hij uiteindelijk mijn hoofdcamera zou worden voor ¾ van mijn werk! Het toestel is een fusie van het beste van beide werelden. Ik heb met de GFX100 soms het gevoel mijn Canon 1DXii in handen te hebben: bijna hetzelfde formaat, gewicht en weerbestendigheid, maar dan wel met 5 maal de resolutie en een groter dynamisch bereik, wat mij ongelimiteerde mogelijkheden biedt in postproductie.
Wanneer ik een gigantische print voor een klant moet maken, het kan. Wanneer een klant een crazy crop vraagt, het kan. Wanneer kleur extreem belangrijk is voor een klant, ook dan bieden de full 16 bit beelden wat we nodig hebben. Om dan nog te zwijgen over het gevoel dat deze 102 megapixel beelden opwekken bij het zien op je monitor.
Als fotograaf ben ik altijd op zoek naar de beste beeldkwaliteit en camera’s voor mijn opdrachten. Ik kan dan ook iedereen die behoefte heeft aan dergelijk kaliber, aanraden om de GFX100 te testen, of aan te kopen. Maar laat vooral de beelden spreken…