EMILY ENDEAN LEGT DE GLOED EN GLANS VAN EEN VERgankelijke ZON VAST EN BESPREEKT HAAR TOPTIPS VOOR HET FOTOGRAFEREN VAN ‘MAGIC HOUR’
Bij zonsondergang en zonsopgang splijten dromerige lichtconfiguraties de lucht, waardoor de schaduw van de dag een warme, bladgouden tint krijgt. Terwijl de zon boven de horizon staat, doordringen stralen de atmosfeer onder een lagere hoek dan normaal. Lichtflitsen passeren water- en stofdruppels en filteren met een verzacht, gedempt contrast. Dichtere aspecten van de atmosfeer verstrooien blauwe en violette golflengten, waardoor de kleurtemperatuur van de zon afneemt naarmate diep, oranjerood meer prominent en uitgesproken wordt. Het is zonder twijfel een verrassend gezicht en een eeuwenoude favoriet voor zowel fotografen als filmmakers.
Deze tijd van de dag is vluchtig en van korte duur en kenmerkt zich door enkele van de meest opvallende vormen van natuurlijk licht, met een opmerkelijke reeks kleuren en schaduwen. Het is een perfect canvas voor de beeldend kunstenaar. Emily Endean, die ons vergezelt om het perfecte gouden landschap te bespreken, is zo’n beoefenaar van deze stijl. Gebaseerd tussen Dorset en Hampshire, concentreert haar werk zich op oogverblindende kustlandschappen en weelderige kustportretten, die de scherpte van een uitgestrekte oceaan inkapselen, die van de kust afpelt. Ze schetst de verschillen tussen spontaniteit en vooruit plannen en benadrukt het belang van het integreren van beide benaderingen in het creatieve proces. “Ik vertrek altijd met een bepaald plan in mijn achterhoofd. Ik controleer de relevante apps voor weers-, getij- en deiningsvoorspellingen en visualiseer vervolgens het soort scène dat ik wil fotograferen. Dat gezegd hebbende, is het belangrijk om niet te rigide te zijn op locatie. Soms worden er curveballs gegooid – je hoeft alleen maar te volgen wat er wordt gepresenteerd. Ik probeer mijn creatieve oog het zware werk te laten doen. Ik zal experimenteren totdat ik op iets kom waarvan ik denk dat het echt werkt. Dat kan betekenen op zijn plaats blijven, of bewegen en aanpassen aan voortdurend veranderende omstandigheden. Uiteindelijk is het een proces dat helemaal van de situatie afhangt.”

Foto 2021 © Emily Endean | FUJIFILM X-T3 en XF55-200mmF3.5-4.8 R LM OIS, 1/125 sec bij F7.1, ISO 320
Het vinden van de ideale plek is in de beste tijden moeilijk, maar het kan vooral moeilijk zijn bij het vinden van een achtergrond die de tint en kleuren van de esthetiek van het gouden uur aanvult. “Het is altijd goed om een prominent onderwerp of oriëntatiepunt te vinden, of zelfs enkele leidende lijnen, om je op weg te helpen”, merkt Emily op. “Let op aspecten van de omgeving die mogelijk overeenkomen met de opkomende of ondergaande zon. Als ik op onbekend terrein ben, gebruik ik Google maps – veel! Een behoorlijke hoeveelheid bewolking, met een onderbreking aan de horizon, laat meestal de perfecte hoeveelheid prachtig gouden licht door. Van hieruit kun je je onderwerp belichten en perfect tot zijn recht laten komen.”
Emily is een veelzijdige fotografe en houdt rekening met de factoren die een rol spelen bij het fotograferen in zulke veeleisende omstandigheden. “Er zijn veel dingen om rekening mee te houden”, meent ze. “Maar let vooral op de richting van het licht en hoe het zich gedraagt. Zo kan het zijn dat je voor zonsopgang geen toegang hebt tot direct licht, maar wel wordt geconfronteerd met een prachtige rode lucht. Logistiek is dit soort scenario een uitdaging. Als de zon eenmaal is opgekomen, kan het onmogelijk zijn om te fotograferen zonder overstraling. Ook heb je te maken met de onvermijdelijke silhouetten die door het dynamische bereik van de scène onvermijdelijk zullen verschijnen. Filters kunnen helpen, maar ik raad altijd aan om het goed in de camera te krijgen. Postproductie kan een hulpmiddel van onschatbare waarde zijn, maar ik doe het liefst zo min mogelijk bewerkingen.”
Emily’s composities worden grotendeels bepaald door wat ze doet voordat ze een opname maakt, waarbij ze ervoor kiest om het uiterlijk van haar beelden in de camera zelf vast te leggen. “Mijn camera-instellingen zijn afhankelijk van de locatie en wat ik wil bereiken. Meestal ben ik bij zonsopgang aan de kust of ondergedompeld in het water met mijn FUJIFILM X-T3 onderwaterhuis”, legt ze uit. “Ik zal nadenken of ik de golven wil bevriezen, of een iets langere sluitertijd wil gebruiken om de beweging te laten zien. Ik hou ervan om creatief te zijn en verschillende technieken uit te proberen. Spelen met sluitertijden is waarschijnlijk mijn belangrijkste instellingsvariatie.”
Hoewel Emily meer gefocust is op het fotograferen zelf, spreekt ze wel over enkele van de nabewerkingstechnieken die ze gebruikt. “Zoals ik al eerder zei, streef ik er altijd naar om alles in de camera te regelen. Het maakt het veel gemakkelijker om het achteraf af te handelen. Het dynamische bereik van sensoren is tegenwoordig redelijk goed, dus het is gemakkelijk om zowel de schaduwen als het onderwerp te benadrukken.” Om ervoor te zorgen dat haar afbeeldingen niet kunstmatig of gekunsteld worden, probeert Emily haar bewerkingen minimaal en haar aanpassingen subtiel te houden. “Ik probeer het beeld niet te veel te veranderen. Ik gebruik Lightroom en zorg ervoor dat het lijkt op wat ik oorspronkelijk met mijn ogen zag. Ik hou het graag echt, dus ik pas echt de finetuning aan met lichte aanpassingen: schaduwen, hooglichten, texturen, verscherping, enz. Ik fotografeer met automatische witbalans, wat heel goed werkt op mijn X-T3. Als je mijn advies wilt, schiet dan altijd RAW. Het stelt je in staat om meer uit de foto te halen bij een bewerking.”
Emily vindt inspiratie in ervaringen en blijft nieuwsgierig, en het is deze nieuwsgierigheid die haar vooruit drijft. “Het is altijd goed om te blijven leren. Ik push mezelf graag om nieuwe en andere doelen te bereiken. Daarom heb ik onlangs een onderwaterhuis gekocht – om te verkennen en vanuit een ander perspectief aan de slag te gaan. Als fotograaf weet ik dat ik een persoonlijk project nodig heb om me gefocust te houden, en dat is wat buiten in de zee voor mij is. Het helpt me om die grenzen te verleggen.
“Ik raad je altijd aan om je onderwerp voor zonsopgang of na zonsondergang vast te leggen”, vervolgt ze. “De vluchtige gloed van een gouden zon zal je foto’s echt laten opvallen. Geweldig licht kan van een goede scène een geweldige scène maken, ongeacht het onderwerp. Houd een open geest en ga ervoor als zich kansen voordoen. Ga naar buiten als het regent. Zoek een regenboog. Kijk hoe het licht verandert terwijl het over het land beweegt. Eén ding is zeker: het zal de scène voor je transformeren.”